اهواز مرکز استان خوزستان یکی از هشت کلانشهر ایران است. این شهر در بخش مرکزی شهرستان اهواز قرار گرفته است. کارون پرآب ترین رود ایران با سرچشمه گرفتن از کوه های بختیاری، با ورود به اهواز، شهر را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم نموده و جلوه زیبایی به شهر داده است. 

 

• شهر: اهواز
• جمعیت: 1,400,000
• بارندگی سالانه: 213 میلی لیتر
• متوسط دمای هوا: 25درجه سانتی گراد
• زبان محلی: فارسی، عربی

51% نفت مناطق نفت خیز جنوب کشور در اهواز تولید می شود و برخی از بزرگترین کارخانه های مادر کشور در این شهر جای دارند. وجود کارخانجات بزرگ صنعتی، تاسیسات اداری و صنعتی شرکت مناطق نفت خیز جنوب و شرکت ملی حفاری ایران، اهواز را به یکی از مهمترین مراکز صنعتی ایران تبدیل کرده و همین امر سبب شده که مهاجران بسیاری روی به اهواز کنند

شهر اهواز با 220 کیلومتر مربع مساحت، سومین شهر وسیع ایران پس از تهران و مشهد می باشد. جمعیت آن نیز در سرشماری سال 1395، 1,338,126 نفر بوده که اهواز را در جایگاه هفتمین شهر پرجمعیت ایران قرار می دهد

تاریخچه

در زمان عیلامی ها در حدود شهر کنونی اهواز شهری به نام تاریانا قرار داشته است. عده ای از مورخین عنوان نموده اند نام اهواز در دوران باستان اوکسینبوده است. اهواز در زمان هخامنشیان هوج یا خوجستان یا همان هوجستان خوانده می شود و داریوش کبیر در کتیبه بیستون خوزستان را به همین نام هوج نام برده است. خوز به معنی نیشکر و خوزستان به زبان ایلامی شکرستان است.

نام کنونی اهواز، به ظاهر بازمانده از دوران اسلامی است. در زمان آل بویه اهواز به تصرف درآمد و تحت حکومت آل بویه قرار گرفت. در سده 4 هجری عضدالدوله دیلمی اقدام به مرمت و آبادانی اهواز کرد.

در سال 1869 میلادی (1248 هجری خورشیدی) همزمان با حفر کانال سوئز که منجر به کوتاه شدن مسیر تجارت دریائی اروپائیان و توجه آنها به منطقه شد اهواز رونق تازه ای گرفت. ناصرالدین شاه قاجار هم از این فرصت برای گسترش تجارت و کشتیرانی بر روی رود کارون استفاده کرد و توسط والی خوزستان در کنار اهواز قدیم بندرگاهی به نام «بندر ناصری» احداث کرد. در پی احداث این بندر نام اهواز به «ناصریه» تبدیل شد تا اینکه در دوره پهلوی و به تبع سیاست قاجار زدائی رضا شاه نام باستانی «اهواز» احیا شده و جای ناصری را گرفت

جغرافیا و اقلیم

بخش بزرگی از استان خوزستان جلگه است، و شهر اهواز نیز در بخش جلگه ای جای دارد، ولی کمبود شدید پوشش گیاهی سبب گرمی و خشکی اهواز شده و آن را در رده گرمترین مناطق ایران جای داده است. در زمستان سرما تا پنج درجه سانتیگراد کاهش و در تابستان تا پنجاه درجه سانتیگراد افزایش می یابد.

منبع: ahwaz.airport.ir